fILLE

De tandarts is niet mijn beste vriend, zal dat ook nooit worden trouwens. Ik koester een natuurlijk wantrouwen jegens mensen die er plezier in scheppen om dagenlang in de stinkende bekken van anderen zitten te kijken en er zich met allerlei marteltuigen (naalden, boren, beitels, vijlen, hamers, sikkels, breekijzers) in uitleven. En loze beloftes maken ze ook: “als het pijn doet, geef dan maar een teken, dan stop ik onmiddellijk.” Welke tekens kunnen er dan gegeven worden? Roepen is geen optie in de positie waarin je je bevindt. Een welgemikte elleboogstoot zou enig effect kunnen hebben, ware het niet dat de beul in kwestie zich meestal op een strategische plaats zet, vrij van alle gevaar. Een beetje bloed ophoesten ofzo? Daar hebben ze nog meer plezier in. In elk geval, het teken dat gegeven wordt, hebben ze dan “toevallig” niet opgemerkt. Volgens mij hebben ze zo een maskertje voor hun gezicht om hun sardonische grijns te verbergen voor de patiënt. Kortom, als ik er niet moet zijn, kom ik er ook niet. Goed poetsen zou moeten volstaan.